ابزار وبمستر

باز این دل سرگشته من

یاد آن قصه شیرین افتاد
بیستون بود و تمنای دو دوست

آزمون بود و تماشای دو عشق

در زمانی که چو کبک

خنده می زد شیرین

تیشه می زد فرهاد

نتوان گفت به جانبازی فرهاد افسوس

نتوان کرد ز بی دردی شیرین فریاد

کار شیرین به جهان شور برانگیختن است!

عشق در جان کسی ریختن است!

کار فرهاد برآوردن میل دل اوست

خواه با شاه در افتادن و گستاخ شدن

خواه با کوه درآویختن است

رمز شیرینی این قصه کجاست ؟

که نه تنها شیرین بی نهایت زیباست

آنکه آموخت به ما درس محبت میخواست

جان چراغان کنی از عشق کسی

به امیدش ببری رنج بسی

تب و تابی بودت هر نفسی

به وصالی برسی یا نرسی

سینه بی عشق مباد